آخرین لخظات انتظار
طنز- محمد رضا شهبازی: تاریخ نشان داده که چیزهایی مرتبطتر از این هم با هم تفاوت هایی دارند و از قضا چیزهایی غیر مرتبطتر از این هم شباهتهایی. شما هم اگر دقت کنید، شاید بین موضوعات ظاهراً بی ربط بتوانید شباهتهای باورنکردنی پیدا کنید. ما در اینجا برای نمونه شباهتها و تفاوتهای سه چیز نسبتاً بیربط را بر می‌شمریم تا باشد که مورد عبرت آیندگان قرار گیرد!
مسئولیت به عهده کس دیگری است
شباهتها:
در همه این سه موضوع مسئولیت هرگونه اتفاقی به عهده دیگران است. مثلا مثل هر اتفاق دیگری که در شهرداری تهران می افتد (مانند غذای 168 هزار تومانی و بستنی طلا)، مسئولیت آبگرفتگی معابر هم برعهده ارگان دیگری مثل سازمان هواشناسی است که نتوانسته از ورود یک جبهه هوای کم فشار و همچنین خیس به کشور جلوگیری کند یا شاید هم مسئولیت متوجه کسی است که ابرها را بارور کرده است!
جریان انحرافی هم که اصولاً جریان موهومی است که دیگران آن را ساخته اند و اگر سکوت منادی وحدت ایجاب نکند، چنان پته آنها روی آب خواهید ریخت که نگو و نپرس. مجلس هم مانند این دو مورد قبلی ترجیح می دهد مسئولیت های خود را به عهده دیگران بیاندازد؛ مثلا ابتدا به استفساریه حقوق مادامالعمر رأی می دهد و بعد که گندش درآمد و رسانه های فضول گیر دادند، از شورای نگهبان می خواهد که آن را تصویب نکند! اصولاً مجلس تقسیم وظیفه کرده و تصویب طرح ها را به عهده خود و تشخیص خوب و بد بودن آنها را به عهده دیگران گذاشته است.
تفاوتها:
اگرچه هر سه این موارد مسئولیت اتفاق‌های مربوط به خود را به دیگران نسبت می دهند اما در این زمینه تفاوت‌هایی هم دارند. مثلاً در آبگرفتگی معابر اصولاً خیلی مسئولیت قابل بحثی وجود ندارد چون چند سال است که پس از واقعه برخورد سیب به سر مبارک جناب نیوتن و بر اساس جاذبه زمین، آب به داخل زمین نفوذ کرده و کلاً دیگر آبگرفتگی قابل عرضی وجود ندارد که بشود درباره مسئولیتش خیلی بحث کرد!
درباره جریان انحرافی اگرچه مسئولیت همه موضع گیری ها و اقدامات متوجه دیگران است، اما این دیگران غالباً تعداد ثابتی هستند. رسانه های اقتدارگرا، داوود احمدی نژاد، خبرگزاری فارس و مهدی طائب از جمله این اثبات (جمع ثابت!) هستند.
در مورد مجلس هم چون تعداد افرادی که مسئولیت کارهای خود را به عهده دیگران می اندازند، زیاد است (چیزی نزدیک 290 نفر) بنابراین خیلی مشخص نمی‌شود که مثلا مسئولیت تصویب این قانون حقوق مادامالعمر دقیقا به عهده چه کسی است. فقط مشخص است که از این حدود 290 نفر فقط 16 نفر به آن طرح رای منفی دادهاند و مسئولیتی متوجهشان نیست!
بهرهبرداری تبلیغاتی
شباهتها:
هر سه این موضوعات تا جایی که بتوانند مورد بهرهبرداری تبلیغات قرار می‌گیرند. مثلاً آبگرفتگی معابر نه تنها خودش که حتی رفعش هم مورد بهره برداری تبلیغاتی قرار می‌گیرد. به‌عنوان نمونه شهرداری تهران برای پروژه(!) رفع آبگرفتگی معابر (همراه با 119 پروژه دیگر) در منطقه 20 افتتاحیه برگزار کرده است و جناب قالیباف شخصاً در افتتاح این طرح ملی شرکت کرده اند! این نوع بهره برداری تبلیغاتی فراتر از کره گرفتن از آب و چیزی در مایه های کره گرفتن از هوا و حتی خلأ است!
جریان انحرافی هم در این زمنیه دست کمی از آبگرفتگی معابر ندارد و چه از طرف دشمنان و چه از طرف دوستان مورد بهره برداری تبلیغاتی است تا جایی که جناب هاشمی رفسنجانی هم در کمال اعتماد به‌نفس از آن استفاده تبلیغاتی کرده و در مورد برخی کدورتهای بدر و احد نکاتی را گوشزد می کنند.
مجلس محترم نیز تا جایی که بگنجد، در کوزه تبلیغات می چپاند که نگو. البته این خیلی عجیب نیست چون نمایندگان مجلس خودشان حداقل یک‌بار مزه تبلیغات موثر را چشیده اند و می دانند چطور با چند پوستر و مصاحبه چند پرس چلوکباب زعفرانی می توان حقوق مادامالعمر گرفت!
تفاوت ها:
آبگرفتگی معابر توسط یک زنجیره مطبوعاتی مثل موسسه همشهری و انواع سایتها و روزنامه های کمکی (که اصلاً از بیت المال نیست و احتمالاً رییس سازمان بهشت زهرا هزینه اش را می دهد) مورد بهره برداری تبلیغاتی قرار می‌گیرد اما جریان انحرافی توسط شخصی مثل آقای جوانفکر که این واقعا نشان دهنده نابرابر بودن امکانات است! این نابرابری تا جایی است که روزنامه تحت مدیریت آقای جوانفکر برای تبلیغ آقای مشایی و در لید مصاحبه با صاحب‌خانه ایشان می نویسد که "روی دیوار نوشته اند مرگ بر منافق؛ شعارها می گویند درست آمده ایم!" واقعاً دل آدم برای مشایی می سوزد.
اما در مورد مجلس این تبلیغات توسط رسانه هایی صورت می‌گیرد که هیچ ربطی به نمایندگان ندارند اما هر روز صبح برای رضای خدا کوچک‌ترین موضعگیری های نمایندگان شاخص را بازتاب می دهند. برای درک بهتر قضیه، مثلاً به سایت خبرآنلاین مراجعه فرمایید تا ببینید رییس مجلس چقدر از مصادیق اتم رضایت خداوند است!
غافل‌گیری
شباهتها:
در هر سه این موارد هیچ کس از هیچ چیز غافلگیر نمی شود؛ مثلاً مردم تهران هیچ وقت از آبگرفتگی معابر غافلگیر نمی‌شوند و می دانند به صورت سنتی همان‌طور که تابستان فصل زردآلو ست، پاییز و زمستان هم فصل آبگرفتگی است! این نکته را روزنامه همشهری هم در آبگرفتگی ابتدای آبان ماه مورد تاکید قرار داده و در هفتم این ماه تیتر زده بود «باران شهر را غافلگیر نکرد»!
جریان انحرافی هم همین‌طور است. هیچ‌کدام از رفتار این قوم باعث غافل‌گیری مردم نمی‌شود. مثلاً اگر همین الان هدیه تهرانی را استاندار تهران و ویشکا آسایش را فرماندار ری کنند (به‌خاطر بازی در مسافر ری!) مردم فقط می پرسند پس مهناز افشار چی؟ همین!
مجلس هم که الحمدلله علی رغم اینکه کمتر از چهار سال فرصت داشته است اما با رفتار خود کاملا مردم را ضد ضربه کرده است. مثلا وقتی مردم می‌بینند، میشود در یک نصف روز 250 هزار میلیارد تومان را وقف کرد، چرا باید از اینکه می بینند در دو سال نمایندگان خودشان را یک عمر بیمه کرده و پول مفت تقدیم مسئولین می کنند، غافلگیر شوند؟
تفاوتها:
در مورد آبگرفتگی معابر مردم از آنجا که می دانند این موضوع به صورت دوره ای تکرار می شود غافلگیر نمی‌شوند و به تجربه دریافته اند که بهتر است به جای صرف وقت برای غافل‌گیری، به فکر ثبت نام در باشگاه شنای با مانع، یادگرفتن حرکات محیرالعقول برای عبور از دریاچه های مصنوعی وسط شهر و یا تزکیه نفس برای راه رفتن روی آب باشند.
در مورد جریان انحرافی هم مردم از اینکه می دانند این بنده های خدا را خدا زده است و نفس های آخرشان است و دستشان رو شده است، غافلگیر نمی شوند.
اما در مورد مجلس مردم از اینکه می بینند بالاخره این مجلس دست‌پخت خودشان است و رأیی است که خودشان داده اند، مجبورند غافلگیر نشوند. مثلا جناب علی آقای مطهری یکی از مواردی است که مردم روی‌شان نمی‌شود از کارهای او غافلگیر شوند!
عمق فاجعه
شباهتها:
به عنوان آخرین شباهت می توان به تشابه هر سه موراد فوق در میزان عمق کم‌شان اشاره کرد. آبگرفتگی معابر با اینکه عمقش زیاد نیست اما با همین چند وجب عمقی که دارد، روز ملت را سیاه کرده است. اصولاً برای اینکه تا شب از کفش‌تان صدای آب بیاید و دنبال شوفاژ برای پهن کردن جوراب‌تان باشید، همین چند وجب هم کافی است!
جریان انحرافی هم عمق چندانی ندارد. این مجموعه که کلاً چند ده نفر عضو و هوادار دارد، توانسته است با همین تعداد محدود، کلی ملت را به خود مشغول کند و برای کشور حاشیه سازی کند. مثلاً کافی است کسی کوچک‌ترین موضع گیری علیه این جریان کند، از آنجا که او خط قرمزی شده است، لازم است که حذف شود و خواهد شد.
مجلس هم همین‌طور است و تعداد اعضایش با اینکه تعدادشان کم است اما از آنجا که در رأس امور هستند، می توانند پدری از ملت در بیاورند که نگو! البته نمایندگان تاکنون بیشتر به وظیفه پدری خود سرگرم بودند و سعی می کردند با مسائلی چون حقوق مادامالعمر آینده بهتری را برای فرزندان رقم بزنند!
تفاوتها:
اگرچه هر سه این موارد علی رغم عمق کم‌شان می توانند تأثیرات زیادی داشته باشند اما تفاوت‌هایی هم با هم دارند و آن نحوه پی بردن به عمق‌شان است.
برای پی بردن به عمق آبگرفتگی، چاره ای جز وارد شدن در آن نیست. یعنی از بیرون فکر میکنی یک کم خیابان خیس شده است ولی وقتی پا در آن می‌گذاری، می‌بینی این زانویت است که خیس شده است!
برای پی بردن به عمق جریان انحرافی باید به نحوه برخورد مردم با عوامل شناخته شده آنها در جاهای مختلف مراجعه فرمایید که آقای جوانفکر می تواند یک مورد مطالعاتی مناسب باشد.
اما عمق مجلس محترم هر چهار سال یک‌بار مشخص میشود. نزدیک شدن به انتخابات مجلس و میزان دست و پا زدن‌های برخی برای حفظ یا به‌دست آوردن صندلی های مجلس نشان می دهد که برخی برای غرق نشدن در یک وجب عمق، چطور دست و پا زده و به هر چیزی چنگ می اندازند.
| Design By : Pichak |
