"احمد شهید" متولد 1964 میلادی، یک مسلمان‌زاده مالدیوی است که از سال 1999 تا 2004 معاون وزیر امور خارجه، از سال 2004 تا 2005 سخنگوی رییس‌جمهور و از سال 2005 تا 2007 رییس دستگاه دیپلماسی مالدیو بوده است. او 11 ژوئن 2011 توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل، به عنوان گزارشگر ویژه در امور ایران انتخاب شد. گزارشگر ویژه عنوان فرادی است که از سوی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد حکم ویژه‌ای دارد تا در مورد وضعیت حقوق بشر در کشورها به بازرسی، نظارت و چاره‌یابی بپردازد.
به گزارش ایسنا، این گزارشگر مالدیوی که ظاهرا آشنایی چندانی با موازین حقوقی ندارد یا در خوش‌بینانه‌ترین حالت، تحت تاثیر و فشار آمرینی است که وی را مامور کرده‌اند، عادت به نوشتن گزارش‌هایی غیر مستند دارد و دامن قلم خود را به نگارش مطالبی اپوزیسیون‌پسند یا همسو با خواست گروه‌های تروریستی ناقض حقوق بشر همچون منافقین لکه‌دار می‌کند.

او که به منظور تهیه گزارش هیچ زحمتی برای مطالعه دقیق وضعیت حقوق بشر در ایران به خود نمی‌دهد، پیشاز ارائه گزارش به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، آن را در اختیار رسانه‌های نظام سلطه از جملهBBC قرار می‌دهد؛ چنانکه گزارش مقطعی او اواخر مهرماه سال جاری پیش از ارائه به کمیسیون، در BBC منتشر شد و گزارش دوم نیز که قرار است فردا ـ دوشنبه ـ به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شود، در اختیار این شبکه قرار گرفته است.

احمد شهید، در هر دو گزارش بدون توجه به مستندات فنی و مستدل جمهوری اسلامی در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران، با سیاسی‌کاری هر چه تمامتر و در پی سفر به برخی کشورها و ارتباط با برخی گروه‌های تروریستی از جمله منافقین، اطلاعاتی را کسب کرده و این اطلاعات مغرضانه، کذب و غیر حقوقی را به شکلی غیرمسئولانه بازتاب داده‌ است؛ به نحوی که بدون توجه به پاسخ مستند و دقیق 300 صفحه‌ای جمهوری اسلامی، بر اظهارات سیاسی و خالی از وجه افراد و گروه‌های مخالف نظام تمرکز کرده و با برجسته‌سازی آنها، گزارشی 36 صفحه‌ای تهیه کرده است.

گزارش "شهید"، مصداق بارز Copy – Paste در عرصه گزارش‌نویسی است. او تمام اطلاعات و داده‌های موجود در سایت‌های مخالف نظام را کپی کرده و آنها را در گزارش‌های خود آورده است؛ اطلاعاتی که بدون هیچ سند و مدرکی در سایت‌های بی‌نام و نشان و با اهداف مشخص درج شده است.

ایران همواره بر ضرورت توجه به موازین فنی و تخصصی گزارش‌نویسی گزارشگران حقوق بشر در چارچوب UPR تاکید کرده است اما گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، کارنامه خوبی در این زمینه از خود به جای نگذاشته و شاهد این مدعا نیز دو گزارش خالی از محتوا و بی‌وزن اوست.

یکی دیگر از اشکالات گزارش احمد شهید، عدم توجه او به شرایط کشورمان از جمله فرهنگ اسلامی جامعه ایرانی است. در این زمینه باید گفت او نه‌تنها بدون توجه به این شرایط فرهنگی اقدام به تهیه گزارش کرده، بلکه با پشت کردن به آنچه که خود نیز باید ظاهرا به آن معتقد باشد ـ چون نام مسلمان را یدک می‌کشد ـ و همچنین بی‌اعتنایی به منشور حقوق بشر اسلامی معروف به منشور قاهره نسبت به برخی اصول مسلم دین مبین اسلام نیز جفا کرده و به عنوان مثال مدعی نقض حقوق همجنسبازان در ایران شده است.

در مجموع اگر چه از افرادی مانند "شهید" که به نوعی دست‌نشانده، مامور و معذور هستند انتظاری جز دروغ‌پردازی در راستای تحقق اهداف کشورهای سلطه‌گر نمی‌رود اما به نظر می‌رسد که یک نهاد حقوقی بین‌المللی مانند کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، باید شأن و جایگاهی فراتر از یک ابزار برای اجرای نیات سیاسی قدرت‌های پوشالی برای خود قائل باشد و آبروی خود را در مسیر اجرای سناریوهای از پیش‌نوشته "احمد شهید"ها هزینه نکند تا ملت‌ها بتوانند به این نهاد، به چشم یک ملجاء با صبغه علمی که در جهت صیانت از حقوق انسان‌ها گام برمی‌دارد، نگاه کنند.

نوشته شده در دوشنبه 90/12/22ساعت 3:30 عصر توسط محمدرضا محمودی راد نظرات ( ) |