شاید این سوال به مناسبت های مختلف برای هر کسی پیش آمده باشد که چرا واقعا در بسیاری از مشکلات و حوادثی که برای ما اتفاق می افتد   ,با اینکه متوسل به ادعیه ی مختلف می شویم و به هر طریق دعا و مناجات میکنیم   ,اما اثری به ظاهر حاصل نمی گردد و دعا به استجابت نمی رسد.

 گاهی در پاسخ به این سوال برای خودمان جوابهایی می دهیم  از جمله این پاسخ ها نامه ی امام علی به فرزندش امام حسن مجتبی(ع)می باشد .هنگامی که از جنگ صفین باز میگشت برای آن حضرت نوشته و در فرازی از آن نامه سراسر درس تربیت و اخلاق آمده است که:

فرزندم: از گنجینه های رحمت خدا چیزهایی را در خواست کن که جز او کسی نمی تواند به تو عطا کند,مانند عمر بیشتر,تندرستی بدن و گشایش در روزی,سپس خداوند کلیدهای گنجینه های خود را در دست تو قرار داده که به تو اجازه ی دعا کردن داده است.پس هرگاه اراده کردی می توانی با دعا ,درهای نعمت الهی را بگشایی,تا باران رحمت خداوند بر تو ببارد.

 

هر گز از تاخیر اجابت دعا نا امید نباش,زیرا بخشش الهی به اندازه ی نیت است,گاه در اجابت دعا تاخیر می شود تا پاداش در خواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود,گاهی در خواست میکنی اما پاسخ داده نمی شود ,زیرا بهتر از آنچه خواستی به زودی و در وقت مشخص به تو خواهد بخشید ,یا به جهت اعطا ء بهتر از آنچه خواستی.

دعا به اجابت نمی رسد,زیرا چه بسا خواسته هایی داری که اگر داده شود مایه ی هلاکت دین تو خواهد بود.پس خواسته های تو به گونه ای باشد که جمال و زیبایی تو را تامین و رنج و سختی را از تو دور کند,پس نه مال دنیا برای تو پایدار و نه تو برای مال دنیا باقی خواهی ماند. 

 

 

و نیز نقل شده است که از آقا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) سؤال کردند که چرا ما دعا می کنیم و خدا مستجاب نمی فرماید؟
فرمودند: دلهای شما به هشت صفت خیانت کرده است.

(1) اینکه خدا را شناخته و لیکن حق او را اداء نمی کنید آنگونه که واجب نموده است.پس شناسائی شما سودی ندارد.

(2) اینکه ایمان به رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) آورده اید و لیکن بر خلاف سنت او عمل می کنید.

(3) اینکه کتاب خدا را می خوانید و لیکن به آن عمل نمی کنید و میگوئید شنیدیم و اطاعت میکنیم ولی مخالفت می کنید.

(4) اینکه گفتید از آتش می ترسیم ولیکن در تمام اوقات با گناه کردن اقدام به آتش رفتن می کنید.پس ترس شما کجا ست؟

(5) اینکه شما گفتید مایل به بهشت رفتن هستیم و حال اینکه هر لحظه کارهائی انجام می دهید که شما را از بهشت دور می کند.پس میل شما چه شد؟

(6) اینکه نعمت های خدا را می خورید و مصرف می کنید ولیکن شکر خدا را بر آن نعمت ها نمی گذارید.

(7) اینکه خدا شما را امر کرده که دشمن شیطان باشید و فرمود شیطان دشمن آشکار شما است.پس شما نیز با او دشمن باشید ولیکن شما با او اظهار دشمنی می کنید بدون اینکه به او پشت کنید و دنبالش می روید، بدون اینکه از فرمانش سرپیچی کنید.

(8) اینکه عیوب مردم را جلوچشم خود قرار داده و عیوب خود را پشت سر انداخته اید، کسانی را ملامت می کنید که شما خودتان سزاوارترید به ملامت و سرزنش نسبت به آنان .

پس چگونه بااین حالات دعای شمامستجاب شود حال اینکه شما درهای دعا را برروی خود بسته اید.پس بترسید از خدا و اعمال خود را اصلاح کنید و دلهای خود را خالص وپاک گردانید و امربمعروف و نهی از منکر نمائید تا خداوند دعاهای شما را مستجاب کند.

<** ادامه مطلب... **>

,ولی به واقعیت نمی رسیم و همچنان این شبهه در ذهنمان باقی است که واقعا چرا دعا میکنیم اما مستجاب نمی شود.برای اینکه موضوع برایمان بهتر روشن شود ,سری به نهج البلاغه ی امام علی بن ابطالب میزنیم تا ببینیم آیا در کلام گهر بار آن امام معصوم پاسخی برای سوال خود می یابیم؟

نوشته شده در پنج شنبه 91/6/2ساعت 2:45 عصر توسط محمدرضا محمودی راد نظرات ( ) |