دیر آمدی و دیر نماندی شهاب وار/ آتش زدی به خرمن شب آفتاب وار

می‌دانم آخر آن نگه پر شراره ات/ آتش زند به دفتر عقلم شراب‌وار

در خاک دان نماند که از نسل قله بود/ مردی که پر کشید از اینجا عقاب وار

دریا ببین که آب حیات همیشه را / از التهاب خویش گرفتم سراب وار

در یادواره شهدا باز می‌وزد/ عطر حضور سبز خمینی گلاب وار